Mikið væri nú ljúft ef yngsta barnið á heimilinu tæki snuddu. Hún hefur talsvert stundað það upp á síðkastið að vakna á nóttunni væntanlega vegna þess að tennurnar eru að pirra hana. Hún vaknar þá alls ekki til að drekka heldur þarf hún bara smá huggun og þá kæmi snuð sér vel.

Annars leit fyrsta tönnin dagsins ljós í vikunni, á meðan við vorum hjá mömmu og pabba. Nú bíð ég bara eftir því að hún feti í fótspor systur sinnar og prófi nýju tennurnar á geirvörtunum hennar mömmu sinnar.